Ładowanie...
Przełom XIX i XX wieku przyniósł Warszawie możliwości architektonicznego rozwoju ograniczone ówczesnym militarnym znaczeniem miasta. Taka sytuacja znacząco wpływała na możliwości inwestycyjne w odniesieniu do przestrzeni, która mogłaby zostać przeznaczona pod zabudowę. Otaczające Warszawę forty niejako uniemożliwiły urbanistyczny rozwój jej przedmieść, co znacząco wpłynęło na ceny działek budowlanych znajdujących się na terenach w pobliżu centrum. Wznoszenie kamienic czynszowych w tamtych czasach naznaczone było zatem jedną zasadą – skoro nie można budować wszerz, należy projektować jak najwyższe konstrukcje. W rezultacie początek XX wieku przyniósł Warszawie wiele kamienic, które mogły się pochwalić nawet 9-cioma kondygnacjami. Świetnym przykładem może tu być wzniesiona przy ulicy Zielnej 37 kamienica projektu Bronisława Brochwicz-Rogoyskiego. W 1905 r. budynek zyskał miano najwyższego w Europie.
Oprócz wielu pięter, nowopowstające warszawskie kamienice często cechował modernistyczny styl wykończenia oraz najwyższa jakość materiałów użytych do aranżacji wnętrz. Marmurowe posadzki i schody, bogato zdobione kute balustrady, drewniane parkiety, misterne sztukaterie czy piece kaflowe w secesyjnym stylu przyciągały najzamożniejszych przedstawicieli elit i arystokracji. Idealnym przykładem tej wyjątkowej architektury była między innymi kamienica Kacperskich mieszcząca się przy ulicy Marszałkowskiej 1, a także kamienica Adama Bromke oraz Jana Łaskiego wzniesiona od strony Alei Szucha i Bagateli. Poza stylowymi wnętrzami i luksusowymi wykończeniami, nieruchomości te posiadały unikalne w skali ówczesnego budownictwa udogodnienia. Dziś zalicza się do nich między innymi strefy SPA i usługi concierge, wówczas jednak były to np. łazienki wyposażone w niezbędne sanitariaty.
Jedną z ulic Warszawy, która na przełomie XIX i XX wieku rozkwitała architektonicznie, kulturowo i towarzysko, była ulica Foksal. Aby przedstawić wyjątkową historię tego miejsca należy jednak cofnąć się aż do połowy wieku XVIII. Wówczas tereny, które obecnie opatrzone są wspomnianym adresem, należały do rodziny Czapskich i mieściły tam ich rezydencję. W 1746 roku sprzedane zostały Marii Annie Brühlowej, która założyła w tym miejscu prywatny ogród spacerowy określany mianem najwspanialszego w Warszawie, do którego wstęp mieli wyłącznie arystokratyczni właściciele i zaproszeni przez nich goście. Pod rządami bankiera Fryderyka Kabryta oraz jego wspólnika Franciszka Ryxa, kamerdynera Stanisława Augusta Poniatowskiego, 15 maja 1776 roku ten prywatny ogród został przekształcony w publiczny ogród będący miejscem różnorodnych rozrywek dla arystokracji i najzamożniejszych mieszkańców Warszawy. Miejsce to określano mianem Vauxhall – od istniejącego wówczas w Londynie ogrodu o podobnym przeznaczeniu.
To unikalne w skali kraju miejsce zapewniało gościom dostęp do oferty teatralnej, koncertowej, a także rozrywkowej w postaci widowisk ekwilibrystycznych, balów czy festynów. Zmiana przyszła w 1877 roku, kiedy hrabia Konstanty Zamoyski podjął decyzję o budowie okazałego pałacu na terenie ogrodu foksalowego, a pozostałe działki postanowił rozparcelować i przeznaczyć pod budowę posiadłości magnackich. Na posesjach pod numerami 1/2/4 powstał zatem Pałac Konstantego Zamoyskiego a w kolejnych latach dwa Pałace Przeździeckich pod numerami 6 i 10, Pałac Stanisława Wołowskiego pod numerem 3, czy też Pałac Ludwika Górskiego pod numerem 8. Wszystkie te nieruchomości hołdowały niezwykle modnemu wówczas neorenesansowemu stylowi i stanowiły perłę w koronie tej wyjątkowej lokalizacji. Niestety większość z tych budynków nie przetrwała II wojny światowej ulegając całkowitemu zniszczeniu lub poważnym uszkodzeniom. Najwięcej szczęścia miał Pałac Zamoyskich. Całkowicie zbombardowane zostały również kamienice mieszczące się pod numerami 12 i 14. Do nielicznych ocalałych z wojennej pożogi budynków na ulicy Foksal należały natomiast kamienic pod numerem 13 i 15.
Kamienice zlokalizowane pod adresem Foksal 13 i 15 należą obecnie do firmy Ghelamco i w ostatnich latach zostały gruntownie zrewitalizowane. Ich historia sięga jednak końcówki XIX wieku, kiedy to ukończono budowę zaprojektowanych przez Artura Ottona Spitzbartha nieruchomości. Osoba architekta w istotny sposób wpłynęła na estetykę kamienic. Wśród warszawskich specjalistów wyróżniał się on bowiem nowoczesnym podejściem i świeżym spojrzeniem na kwestię projektowania wnętrz. W związku z tym kamienice przy ul. Foksal 13 i 15 obfitowały w wyszukane sztukaterie, różne gatunki drewna układane na podłogach, bogato zdobione portale drzwiowe, a także urzekające polichromie na ścianach. Takie połączenie materiałów, struktur, dekoracji i wykończeń sprawiało, że kamienice zdecydowanie wyróżniały się na ówczesnym rynku nieruchomości, trafiając w gusta najbogatszych mieszkańców stolicy.
Lokalizacja przy ul. Foksal 13 i 15 była znana wśród polskiej arystokracji już na przełomie XIX i XX wieku. We wzniesionych tam kamienicach bywali znakomici przedstawiciele kultury, sztuki, a nawet polityki. Tamtejsze wnętrza gościły w swoich progach tak znane osobistości, jak malarz Zygmunt Badowski czy ekonomista Stanisław Grabski. O absolutnej wyjątkowości historycznej adresu Foksal 13 i 15 świadczy zaś fakt, że w latach 30. XX wieku kamienicę zlokalizowaną pod numerem 13 nabył znany każdemu miłośnikowi łakoci Jan Wedel, syn Emila Wedla – założyciela fabryki słodyczy E. Wedel. Wprowadził on sporo architektonicznych zmian i nowoczesnych udogodnień takich jak na przykład winda sunąca w panoramicznym, przeszklonym szybie od strony podwórza – pierwsze tego rodzaju rozwiązanie w Warszawie. Firma Ghelamco jako inwestor zadbała o to, aby nabywcy luksusowych apartamentów mieszczących się w kamienicach przy ul. Foksal 13 i 15 mogli cieszyć oczy tym odtworzonym z dbałością o każdy szczegół projektem.
Obecnie luksusowe apartamenty w kamienicach stały się nowym wyznacznikiem prestiżu. Ogromna w tym zasługa wyjątkowego tła historycznego, które stanowi zdecydowany wyróżnik na rynku nieruchomości z segmentu premium. Niewątpliwie apartamenty z duszą, niepowtarzalnym klimatem i cennym dziedzictwem posiadają nieocenioną wartość, której próżno szukać w budowanych od podstaw współczesnych inwestycjach. Świadomość przebywania w miejscach, które przed wiekami odwiedzali i doceniali wybitni przedstawiciele polskiej arystokracji, znacząco wpływa na poczucie wyjątkowości u nowych właścicieli luksusowych apartamentów. Tło historyczne stanowi zatem bezsprzecznie czynnik podwyższający wartość ekskluzywnych nieruchomości.
Call and find out more about purchase and custumisation of your apartment
+48 600 113 113
Contact sales manager directly or set up an appointement
or set up an appointement: Atelier Foksal, ul. Foksal 13/15, kl. F (ground floor), 00-372 Warsaw
This website is for informational purposes only, and materials presented hereon should be treated as illustrative. All information and materials contained on this website are not legally binding and do not constitute a commercial offer, including within the meaning of Article 66 § 1 of the Civil Code. GHELAMCO FOKSAL Sp. z o.o. with its registered office in Warsaw reserves the right to introduce changes to the above information and materials at any time.
The Controller of your personal data is GHELAMCO FOKSAL Sp. z o.o. , with its registered office in Warsaw, address: pl. Europejski 1, 00-844 Warsaw, entered in the Register of Entrepreneurs of the National Court Register kept by the District Court for the Capital City of Warsaw in Warsaw, 13th Commercial Division of the National Court Register, under number KRS: 0000476612, NIP No.: 5252564070, REGON No.: 146871486, with the share capital of PLN 50,000.00 (“Controller”).
You can contact the Controller:
The Controller has appointed a person in charge of personal data protection, i.e. a Data Protection Officer, who can be contacted:
The Controller processes your data for the following purposes:
Your personal data may be made available to the following categories of entities:
In any case, the processing of your personal data by the aforementioned recipients will take place on the basis of a relevant authorisation, a data processing agreement or on the basis of the applicable legislation.
The Controller will not transfer your personal data outside the European Economic Area or to an international organisation.
In order to ensure the integrity and confidentiality of personal data, the Controller has implemented procedures which allow access to personal data only to authorised persons and only to the extent that it is necessary for the tasks they perform. The Controller applies organisational and technical solutions to ensure that personal data are processed only by authorised persons.
Your personal data will be processed by the Controller for the following purposes:
Under the GDPR, you have the right to:
In order to exercise your rights, you may contact the Controller using one of the methods specified in Section II or Section III.
You may, at any time, object to the processing of your personal data processed by the Controller in order to pursue a legitimate interest (Article 6(1)(f) of the GDPR), through the means of communication indicated in Section II or Section III.
Providing your personal data is voluntary, but it is necessary in order for the Controller to implement the aforementioned purposes, to which the processing on the legal basis relevant in a given case relates.